این حوزه مناطق جلگه ای شرق سپیدرود را در بر می گیرد. روستای جلگه شرق اولین روستای دوباره چینی شده در موزه است که شامل شش مجموعه مسکونی می باشد. در این مجموعه ها علاوه بر خانه مسکونی، باغ سبزیجات و صیفی جات و بناهای جانبی مانند کندوج(انبار برنج)، طویله، تلمبار(محل پرورش کرم ابریشم)، وجود دارند. علاوه بر این مسجد، قهوه خانه، کوره ذغال گیری سنتی، محل بازی ها و نمایش های سنتی، بازارچه صنایع ستی در این روستا ساخته شده است.
از ویژگی های معماری این منطقه، اسکلت و کرسی چوبی بنا و بام چهار کله گالی پوش است. این بام ها ارتفاع بلندی دارند که گاه تا 10 متر می رسد و شیب تند آن مانع نفوذ باران به بدنه داخلی می شود. نکته جالب در خانه های این منطقه، بالابودن کف خانه از سطح زمین و شکل گیری بنا بر روی کرسی چوبی است. در ساخت کرسی از میخ یا اتصالات متدال چوبی استفاده نمی شود. از جمله فعالیت های معیشتی مردم این منطقه، کشاورزی و عمده محصول آنان برنج است. پرورش کرم ابریشم نیز از دیگر فعالیت های روستائیان بوده که تا حد زیادی از رونق افتاده است.