در این بازی که مخصوص نوجوان انست ابتدا افراد به دو گروه تقسیم می شوند و هر گروه از میان خود یک نفر را به عنوان اوستا انتخاب می کن. اوستاها با انگشت آوردن نوبت بازی را تعیین می کنند. به این صورت که چند انگشت را به میدان کشیده و می شمرند. وسیله بازی نیز چوب تراشیده کوچکی به نام "پیت" است و چوب قرص و بزرگی به نام "مار".
بازیکنان پیت را در دست چپ گرفته و از دست راست مار را به آن می زنند و به سمت دسته مخالف پرتاب می کنند و یا اینکه "پیت"را میان دو آجر کوچک که زیرش خالی است گذاشته، نوک مار را با پی تماس داده و به هوا بلند می کنند و ضربه می زنند.
اگر پیت به هنگام بلندشدن بوسیله مار زده نشود و ضربه ضارب به خطا رود به بازیکنش می گوید"مرده" است یعنی از گردونه بازی خارج شده و باید نوبت را به نفر بعدی بدهد. اگر به پیت بزند و به سمت دسته مقابل برود، باید از روی زمین برداشه شده به طرف مار که افقی بین دو آجر قرار دارد انداخته شود. در صورت اصابت، ضاربش می بازد و نفر بعدی به میدان می آید و امکان دارد او نفرات "مرده" را با احراز امتیاز زنده کند و آنان دوباره به بازی فراخوانده شوند. اگر پیتی را که برای دسته مقابل پرت می کند در هوا بگیرند، دسته اول به کلی می بازند و جایشان عوض می شود. پیت گرفته شده را "بُل" می گویند.
این بازی درنقاط مختلف گیلان به "الک دولک" و "چلنگ آغاج" نیز معروف است.